Dag 13 Noordkaap Noorwegen en omgeving (±70 km)
Na het ontbijt wandelen we naar Kirkeporten. Die naam Kirkeporten kom je op veel plaatsen tegen. Kirkeporten of Thorgatten zijn gewelfachtige rotsformaties waarin een gat zit. Ze zijn ontstaan uit vulkanische activiteit. Soms enorm groot, maar hier maar een klein gaatje. De wandeling is prachtig en we zien hele mooie golven van vulkanisch gesteente dat ooit onder water is ‘bevroren’ toen het het koude water raakte. Het blijft het oppassen voor verraderlijke onder sneeuw verstopte stroompjes, want we willen niet nat worden. ’t Is vreselijk koud, maar toch zien we een enkel vogeltje en een klein plukje roze bloemetjes op een bloeiend stukje mos. Op de terugweg lopen we door Skarsvag, waar we zomaar een paar mensen zien.
Dan vertrekken we weer naar de Noordkaap. Weer zit er niemand in de tolbox. Toch goedkoop om zo vroeg in het jaar al te gaan, want een bezoekje hier is niet goedkoop. Op foto’s in het bezoekerscentrum zien we dat hier ’s zomers, vooral op de langste dag, honderden campers komen, de touringcars af en aan rijden en de cruiseschepen in dikke rijen voor de kust liggen. Allemaal om de ‘szon in de szee te szien szakken.’, of eigenlijk juist niet. Met de auto rijden we stiekem nog even om het centrum heen om foto’s te maken bij het officiële Noordkaapmonument. Alleen even een vet rotsblok opzij drukken en je kunt er naar toe. Ik denk niet dat veel anderen hun auto ook naast het monument op de foto hebben. De steen ligt er weer voor hoor.
Binnen blijken nu ook een paar Japanners aanwezig te zijn, met een bus zijn ze aangevoerd. Er valt geen woord mee te wisselen. In zomerkleding staan ze bij de verwarming voor de panoramaruiten en de tribunes naar het Noorden te kijken. Bewolking onttrekt meestal het zicht op de koperen ploert. Na nog een illegale foto in de troon van de koning, eentje van een weer uit de souvenirwinkel gekochte mok, eentje van een in de souvenirwinkel gekochte sticker, en tussen 21.30 en 01.30 een aantal van de door de wolken schemerende zon, wagen we ons weer naar buiten. De Jappen zijn dan allang weg.
We schieten nog een plaatje op het monument. Die moet je toch hebben, ook al is het bere koud en staat er weer een harde wind.
