Dag 15 Alta Noorwegen – Lodingen Noorwegen (±570 km)
Na het inpakken bezoeken we het Alta Museum, een terrein waar door oude Vikingen een grote hoeveelheid oude tekeningen in de rotsen zijn gegrift. Aardig hoor, het zijn net kindertekeningen. De bijna onzichtbare krasjes in het gesteente hebben ze met dikke strepen menie zichtbaar gemaakt. Zo zijn ze gelijk beschermd tegen weersinvloeden en slijten niet verder af. Het lijkt ons een beetje nepperij. We rijden daarna door een prachtig landschap dat zich variërend van winter tot lente en zomer ontrolt. Alleen in het lentedeel kwamen de eerste bloemen in bloei.
We besluiten om naar de Vesteralen af te slaan, wat een lange dag rijden betekent. Maar wel weer eentje die meer dan de moeite waard blijkt. We passeren in Lapland nog een Samie-dorpje, de eerste zomervestiging met tipi-achtige zomertenten. We zien schapen met ‘heerlijk’ verse lammetjes – voor
op de barbecue – dus de lente is nu echt begonnen. Maar dan slechts tot we een paar kilometer verder op een meer een paar ijsvissers aan het werk zien. Het ene water ligt dus volledig open, het andere is nog stijf dichtgevroren. We rijden van de ene stijle brug naar de volgende en steken zo heel wat fjorden en uitlopers van florden over. De bruggen zijn relatief kort, maar zeer hoog om zeeschepen te laten passeren. ’t Zijn eenvoudige vaste bruggen van beton.
Vanaf de E6 slaan we bij Bjerkvik af naar rechts, de E10 op. Ongemerkt wordt het later, maar we hebben dan ook een enorme afstand afgelegd, ondanks het late vertrek. Langs de weg stoppen we bij een picknickplaats en koken een maaltje pasta met saus uit blik, maken koffie en rijden op ons gemak verder. Het wordt niet meer donker, dus een plekkie om te slapen is altijd wel te vinden. Links van de weg ontdekken we dan toch eindelijk een bordje dat naar een camping verwijst. De hekken van die camping zitten stijf dicht en op slot, dus bellen we aan. Drie verdacht zwetende en schuldig kijkende mannen komen naar buiten en maken het hek open. Eentje had er duidelijk geen zin aan, maar de andere twee zijn meer aanspreekbaar en behulpzaam. We staan nu op een plekje tussen
vervallen huisjes waarop de bomen uit het dak groeien, tussen autowrakken en andere rotzooi. Kosten 8 kronen. Als we betaald hebben zijn de mannetjes meteen weer verdwenen en we hebben ze ook nooit meer gezien, ook de volgende ochtend niet.
Welkom op vakantiepark Karingsvatn Turistensenter AS in Lodingen. In de vervallen troep vinden we zowaar een niet afgesloten huisje met een douche die er redelijk uit ziet. Zoals gewoonlijk wel met super heet en super veel douchewater, dat in dit geval door een gat in het linoleum door de vloer weg loopt. Achter onze tent ruiken we daarna onze eigen zeeplucht, die uit het mos te voorschijn komt. De rest van de avond zoek ik bruikbare of waardevolle spullen in de stapels afval. Niets blijkt de moeite waard om mee te nemen als souvenir.
