Dag 20 Bodo Noorwegen – Foroy Noorwegen (±179 km)

Via weg 80 en daarna weg 17 naar het zuiden verlaten we Bodo en passeren over de hoge brug nog een keer Saltztraumen, de door getijdestromen veroorzaakte bruisende draaikolken. Er is nog steeds niets aan, maar mogelijk moet je er op het juiste moment zijn om de grootste stroming te ervaren. Er volgt na onze rustdag een leuk ritje langs rotsformaties, met veel bochten, langs het water, sneeuw en wind. ’t Is zoals gebruikelijk wel weer bewolkt en koud. Nog steeds via weg 17 rijden we richting Kilvik en passeren op weg daarheen achtereenvolgens de Glomfjord tunnel (2200 mtr), de Vykanvatnet tunnel (1900 mtr) en de Svartisen tunnel van 7600 (!) meter lengte. Na de tunnels ligt links, aan de overkant van Hollandsfjord, een enorme gletsjer. Bij een steigertje stoppen we om te genieten van het uitzicht en een broodje te eten.

Er staat een auto geparkeerd, met iemand er in die de kapitein blijkt te zijn van een heel klein bootje dat toeristen overzet naar de andere over. Daar is het een uurtje lopen naar de voet van de gletsjer. Hij moet de boot wel nog even ophalen. We wagen de tocht over de woelige fjord en spreken af dat de veerman ons vier uur later weer ophaalt. Hij haalt z’n bootje een eindje verderop op, en komt ons ophalen bij de steiger. De gletsjer is de Svartisen gletsjer. Een enorm ding dat we na een uurtje wandelen bereiken. De wandeltocht er heen leidt ons door een soort sprookjeslandschap, met doorkijkjes die aan kabouters en elfen doen denken. De natuur, ook weer geheel alleen beleefd, lijkt volledig ongerept. Het keurige wandelpad herinnert er echter aan dat hier op andere momenten veel meer mensen komen kijken. We zien nog een sneeuwhoen dat net z’n bruine zomerpak aan trekt. De vogel gaat er niet eens vandoor.  

Bij de gletsjer waarschuwen borden voor vallende brokken ijs en overstromingen door de overloop van een verborgen stuwmeer, en omdat we geen voorgangers hebben en alleen zijn wagen we ons er dus maar niet op. Hoewel er een flink gletsjermeer aan de voet van deze ijsmassa ligt, zien we bijna geen smeltwater stromen. Na terugkeer bij de auto is het nog een klein stukje naar Foroy en camping Foroy. We staan zowaar eens op een echt aangelegde camping, met separate veldjes, afgebakende plekken en een net grindpad in het midden. Er is nog een plek bezet door een grote Russische bestelbus met daarin drie dames van verdacht milieu. Ze bezetten de keuken volledig, dus maken wij het ons gezellig bij de tent.