Dag 9 Fundu Moldavei Roemenië – Darmanesti Roemenië (±231 km)
HET REGENT NOG!
Maar vannacht lekker geslapen in de ‘huiskamer’ van de camping. Mooie camping trouwens. Klein, rustig gelegen en met een geweldig gazon. De gebouwen en douches zijn top, een beetje weinig water, dat wel. Helaas wil er bij de campingbaas – daar heb je d’r weer eentje – niet in dat wij de grote trekpleister van deze omgeving, de kloosters, gewoon voorbij flitsen. Eentje gezien allemaal gezien en al die schilderijen kussende bezoekers, dat hoeft van ons niet.
De Roemenen steken ongelooflijk veel geld in de overal in aanbouw zijnde nieuwe kerken, terwijl ze zelf nauwelijks rond kunnen komen. En eerste levensbehoeften zijn hier bijna net zo duur als bij ons. Slechts eten buiten de deur is zeer betaalbaar en op campings betalen we niet veel meer dan tien euro. Vorig jaar hebben de ambtenaren hier 25% salaris in moeten leveren, dit jaar weer 15%. Bovendien zijn alle belastingen verhoogd. Als Nederlandse toerist moet je je dus niet te zuinig gedragen. Als het ergens crisis is, dan hier.
Er is wifi op de camping dus ik werk eerst even de blogs bij. We drinken nog een bakkie koffie met de eigenaren en zijn weg. Oekraïne laten we maar letterlijk links liggen. Naar het zuiden willen we nu, ondanks dat we dicht bij de grens zijn. Rond twaalf eten we bij een wegrestaurant een heerlijke stukkie vlees, met gefrituurde piepers die met kaas zijn bestrooid. Lekker hoor. Een salade ook nog, en als toetje krijgt alleen Ans een in likeur verzopen stuk taart, op kosten van de zaak. Het is heerlijk en doet alle ontberingen van de afgelopen dagen voor een uurtje vergeten. ‘Bonus’ is het enige dat we uit de ‘perfect’ Engels sprekende ober krijgen. Na de koffie betalen we ruimhartig voor de genoten lekkernijen. Het is te goedkoop. Het regent nog steeds.
Er ligt een mooi strak geasfalteerd weggetje voor ons klaar. Alleen bij bruggen en spoorwegovergangen is het oppassen geblazen. Daar ga je vliegen als je niet terug zakt naar een paar kilometer per uur.
We pakken nog een binnendoortje met onverhard zeer slecht wegdek mee. Lekker vroeg zijn we bij camping Trotus Valley in Darmanesti. Daar blijkt dat er behoorlijke schade is aangericht aan de spullen in onze kar. De bodem ligt bijna uit één van de aluminium kisten. Vier blikjes bier en een blik champignons hebben diepe indrukken achtergelaten. Een van de blikken bier is ontploft door het gerammel, waardoor andere verpakkingen samen in papiermaché zijn verandert. Het blik champignons is een centimeter korter geworden en helemaal gestuikt. Ook de luifel van de tent is beschadigd. Één van de vergrendelingen van de klep van de aanhanger is ook verdwenen, de gas-bbq ligt helemaal uit elkaar en is flink gekneusd.
Camping Trots Valley in Roemenië wordt gerund door een echtpaar dat ooit bij Hans Groenendijk in z’n bedrijf heeft gewerkt; Camperland uit Bergschenhoek. Uit respect voor Hans hebben ze het bijbehorende Caravanbedrijf ook Camperland genoemd. Nicolai en Julia blijken een heerlijk uitgelaten stel en runnen de camping met flair en gastvrijheid. Ook Hans en zijn vrouw Anneke zijn met hun Dethleffs camper aanwezig. We eten ‘s avonds op hun uitnodiging een enorme maaltijd in een nabijgelegen restaurant. Prima eten daar, alleen heel veel te veel. Als we terug gaan krijgen we nog een flinke hoeveelheid eigen gemaakt wijn van Nicolai voorgezet. Heerlijk spul, maar o zo gevaarlijk voor de kop. Het gaat gelukkig goed. Als we de tent opzoeken regent het weer.
