IJsland Dag 17 Kirk – Vik – Kirk (±235 km)
We laten de vouwwagens een dagje staan en rijden weer een stuk terug naar het westen. Eerst doen we een vlakbij de camping gelegen kloof aan.
De Fjadrargljufur aan de weg naar Laki is een plaatje om over, of doorheen, te lopen. Eigenlijk was beneden al het mooste plaatje gemaakt, maar het is ook de hoogste tijd voor wat fysieke inspannng. Wandelen dus. Ik verdraai bij het uitstappen meteen m’n knie. Komt dat even goed uit. Terwijl ik op de rest wacht, leer ik een uur lang alles over de techniek in IJslander-jeeps. Een groezelig uitziende flink ruikende IJslandse gids neemt z’n hele Toyota Landcruiser, met het kentenen GUIDE, met me door. Toch wel een beetje blij dat ik daar niet bij in de auto hoef te zitten.
Als we verder trekken rijden we door een enorm lavaveld dat onder een decimeters dikke laag mos ligt verscholen. Noordelijk van de hoofdweg ligt door dat veld een vele kilometers lang prachtig slingerend gravelpad. Alsof je op een andere wereld rijdt.
De rest van de dag rijden we over stranden, steeds opnieuw het binnenland in, en gedragen ons als echte toeristen. Het ene landschap is nog mooier dan het andere. De offroad-mogelijkheden zijn enorm, maar wel op de paden blijven. De foto met sporen mag je nergens maken. Op advies van een gids hebben we die aan de waterkant op het strand geschoten. Maar paso, de boetes zijn zeer hoog. De natuur is kwetsbaar. Aan het eind van de dag rijden we terug naar de camping. We zetten eerst een bbq-tje in elkaar voor de kampeerfoto’s.
Het is nu even mooi weer, dus moet er een vers lammetje aan geloven. Wat is dat vlees hier toch lekker gemarineerd en de winkels liggen we weer vol mee. Om een uur of negen zitten we dan eindelijk weer in de campingkeuken om daar een riante maaltijd macaroni te koken, waaraan ook andere campinggasten aanschuiven.
