Dag 24 Blagaj Bosnië-Herzegovina – Zaton Kroatië (382 km)
De volgende dag heb ik natuurlijk even netjes excuses aangeboden en hij begreep volledig dat we er even doorheen zaten na onze lange lange langdurige route gisteren. Aardige vent. Hoewel de dagen heet zijn en de zon om 7 uur al volop schijnt, was het een koude nacht. Vlak naast een rivier van 8 graden Celsius, dat merk je toch. Een paar meter er vandaan is het veel aangenamer ontbijten. Dat doen we dus.
Als we inpakken blijkt dat we onder een boom vol luizen staan die de tent volop hebben beplast. De hele tent kleeft van de suikerhoudende luizenpis. We pakken ‘m gewoon in, want veel kan er niet meer vies worden. Hij ziet er uit als een beest. Aan de onderkant kilo’s natte modder. Hopelijk gaat dat als het droogt weer in stof over. Ons valt nu pas op hoe professioneel de minicamping eigenlijk is. De Nederlandse vertaling van teksten en instructies zijn foutloos. Borden en verkeersborden echt professioneel gemaakt. En het mannetje maakt de twee wc’s drie keer per dag schoon.
Dan zetten we koers naar de watervallen van Kravica. Ze zijn niet zo groot, maar wonderschoon. En het is maar 50 kilometer om. Alles rond de watervallen is nieuw. Wegen, grote parkeerplaats, en betalen voor parkeren en de wc. Nog niet om de watervallen zelf te zien, maar wie weet…. Ze zijn prachtig en er zwermen heel veel prachtige Libelles. We rijden terug naar onze route en dan richting grens. Een passage was nog nooit zo gemakkelijk. Naar de paspoorten kijken ze niet en we mogen gewoon doorrijden. Bij Metkovic passeren we de grens naar Kroatië.
We zijn net de grens over en rijden door een dorp met een hoofdstraat die zo uit Frankrijk lijkt te zijn gekopieerd. En dan zijn we eigenlijk ook al bijna bij de kust. Vrijwel de hele Kroatische kustlijn, van Metkovic tot Rijeka, gaan we volgen. En niet via de snelweg natuurlijk. Langs de steile bergachtige Kroatische kust rijden we eerst richting Zaton. Vele campings, Autocamps en pensions duiden op heel veel toerisme in het hoogseizoen. Nu staat veel leeg en veel zelfs nog gesloten. We genieten van een redelijk strak weggetje en soepel te nemen bochten. Na de kleine camping bij Mostar lijkt de grootste camping langs deze kust ons wel aardig om eens een nachtje te bivakkeren.
Op camping Holiday Vilage Zaton zijn maar liefst 1.300 toerplaatsen ingericht. Je komt binnen langs een eerste wachtpost met slagboom, waar de bewaker wil weten waar je heen gaat. Gewoon naar het strand, naar de camping, naar het bungalowdorp of wat er nog meer is. Wij gaan naar de camping. We kiezen een gemakkelijke plek midden op een leeg veld en verzinnen maar een plaatsnummer om aan de receptie door te geven. Bij het pizza-restaurant aan het strand haal ik een paar pizza’s en zo komen we ook aan Kroatisch geld. 50 euro betalen, retour in de lokale munt. Vlak bij staat een Nederlands campertje met het leukste nummerbord dat we tot nu toe van de nieuwe serie hebben gezien; oh, oh….,ha, ha, ha! Oftewel 00-HHH-9. Ze horen het natuurlijk niet voor het eerst. De velden zijn zoals gebruikelijk haast omgeploegd en we liggen die nacht dan ook weer kromgebogen over de bandensporen
